حنفى موزيک

افق روشن

روزى ما دوباره کبوترهايمان راپيدا خواهيم کرد ومهربانى دست زيبايى را خواهد گرفت* روزى که کمترين سرود بوسه است و هر انسان براى هر انسان برادرى است* روزى که ديگر درهاى خانه شان را نميبندند قفل افسانه ايست وقلب براى زندگى بس است* روزى که معناى هر سخن دوست داشتن است تا به خاطر آخرين حرف دنبال سخن نگردى. روزى که آهنگ هر حرف،زندگى است. تا من به خاطر آخرين شعر رنج جستجوى قافيه نبرم. روزى که هر حرف ترانه ايست تا کمترين سرود بوسه باشد. روزى که تو بيايى ،براى هميشه بيايى و مهربانى با زيبايى يکسان شود. روزى که ما دوباره براى کبوتر هايمان دانه بريزيم... و من آنروز را انتظار ميکشم حتى روزى که ديگر من نباشم...

پنج شنبه 8 ارديبهشت 1390برچسب:,

توسط ميلاد |

بدون شرح

برو اي دوست ، برو !
برو اي دختر پالان محبت بر دوش!
ديده بر ديده من، مفكن و نازم مفروش...
من دگر سيرم... سير!..
بخدا سيرم از اين عشق دو پهلوي تو پست!
تف بر آن دامن پستي كه تو را پروردست !
كم بگو، جاه تو كو ؟مال تو كو بنده زر؟!
كهنه رقاصه وحشي صفت زنگي خر!
گر طلا نيست مرا ، تخم طلا !..مردم من
زاده رنجم وپرورده دامان شرف
آتش سينه صدها تن دلسردم من !
دل من چون دل تو، صحنه دلقكها نيست !
ديده ام مسخره ي خنده چشمكها نيست!
دل من مامن صد شور وبسي فرياد است:
ضربانش: جرس قافله زنده دلان
دل من، اي زن بدبخت هوس پرور پست!
شعله آتش {شيرين} شكن{ فرهاد} است !
صحبت از دل مكن، اين لانه شهوت، دل نيست!
دل سپردن اگر اين است! كه اين مشكل نيست!
هان: بگير، اين دلت، از سينه فكنديم بدر!
ببرش دور... ببر!
ببرش تحفه زبهر پدرت، گرگ پدر!...........

(از طرف دوست عزيزم ali malek)

پنج شنبه 8 ارديبهشت 1390برچسب:,

توسط ميلاد |

از طرف دوست عزيزم عرفان

اولين روز دبستان باز گرد*شادى آن روزهايم باز گرد*باز گرد اى خاطرات کودکى*بر سوار اسبهاى چوبکى*خاطرات کودکى زيبا ترند*يادگاران کهن مانده ترند*درسهاى سال اول ساده بود*آب را بابا به سارا داده بود*مانده در گوشم صدايى چون تگرگ*خشخش جاروى مادر روى برگ*همکلاسى هاى من يادم کنيد*باز هم در کوچه فريادم کنيد*کاش هرگز زنگ تفريحى نبود*جمع بودن بودو تفريحى نبود*اى دبستانى ترين احساس من*باز گردو اين مشقها را خط بزن

شنبه 3 ارديبهشت 1390برچسب:,

توسط ميلاد |

عاشقانه

من که ميدانم شبى عمرم به پايان ميرسد نوبت خاموشى من سهل وآسان ميرسد من که ميدانم که تا سرگرم بزم ومستي ام مرگ ويرانگر چه بى رحم وشتابان ميرسد پس چرا عاشق نباشم پس چرا عاشق نباشم من که ميدانم به دنيا اعتبارى نيست نيست بين مرگ وآدمى قول وقرارى نيست نيست من که ميدانم اجل ناخوانده و بيدادگر سر زده مى آيدو راه فرارى نيست نيست پس چرا ،پس چرا عاشق نباشم

شنبه 3 ارديبهشت 1390برچسب:,

توسط ميلاد |